Pozwól odnaleźć siebie, do celu zostało niewiele, 
Więc spiesz się powoli "ziombe"
Niech serce Tobą kieruje,
niech muzyka w nim płynie, 
A życie uchyli tajemnicy rąbek, 

Wielu się pyta: no kiedy ta płyta na półki zawita, uszy powita, mózgi zamota,
No kiedy w końcu zrobi tak,
żebyśmy razem mogli jej słuchać [razem]
Gdziekolwiek będziemy tańczyli na nutach
To nie podpucha, a oczekiwanie na płytę,
która zrobi tu zamęt
Pozostawi po sobie znamię,
każdemu ziomowi i każdej damie
Pytają się suczki, czy będą jakieś sztuczki,
Pytają się kolesie, czy ona na scenę coś wniesie
Oj będą, oj wniesie, oj zło tu wykluczy,
Bawić i kochać nauczy, bo to muzyczny włóczykij.
Więc niech Twój umysł nie będzie pusty i 
Oby otworzył się na świat, a nie żył sam na pustyni

Pozwól odnaleźć siebie,
do celu zostało niewiele, 
Więc spiesz się powoli "ziombe", 
Niech serce Tobą kieruje,
niech muzyka w nim płynie, 
A życie uchyli tajemnicy rąbek, 

Czekasz, ja czekam i doczekać się nie umiem, ba!
Z tego czekania coś we mnie obumiera
Ogólnie ta droga jest kręta,
w sumie tak porozumień brak,
Zawsze się znajdzie w tłumie gad,
który nie zrozumie
Twych zasad i myślenia.
A ułoży Cię w trumnie,
będzie cieszył się z Twego cierpienia
Patrzy się on jak biegniesz bez picia, jedzenia
Byleby tylko na tron, rodzina tu nie ma znaczenia.
Stań gdzieś z boku, odpocznij,
pozbieraj swoje myśli [pozbieraj myśli]
Gnasz w amoku, daj spokój na dziś, po co ten wyścig? [po co ten wyścig]
Zregeneruj się, by potem ruszyć dalej
z nowymi pomysłami
Będziesz miał większe szanse.
Do celu dotrzeć i nie oszaleć, w świecie się odnaleźć, 
zanim ktoś naciśnie cancel, escape.

Pozwól odnaleźć siebie,
do celu zostało niewiele, 
Więc spiesz się powoli "ziombe", 
Niech serce Tobą kieruje,
niech muzyka w nim płynie, 
A życie uchyli tajemnicy rąbek,

Pozwól odnaleźć siebie 
Niech serce Tobą kieruje
Spiesz się powoli ziombe
A poznasz tajemnicy rąbek