Ile można lać,
Ile można bawić się słowami?
One nie są dziećmi!
Pomiędzy betonowymi płytami przebija się,
krzyczy trawa: "Jestem - żywa!"
Dajcie jej rękę, odstąpcie jej trochę światła,
dajcie wody!
Widziałam, zrozumiałam znak:
Wszystko odwrotnie i wszystko nie tak,
Nawet Ty!

Obiecaj mi, obiecaj mi,
Że zawsze będzie płonęło światło
w Twoim oknie.
Obiecaj mi, 

Niech nawet nie zbywa się, 
Że "jutro" natychmiast
I nieodwracalnie odbędzie się
Obiecaj mi...

Zaraz wyłączą wodę,
I znowu nie zdążę zmyć grzechu,
Wczorajszego grzechu.
On moją wolność rozetnie wpół,
Rzuci do nóg,
Do Twoich nóg.
To świat rzeczy, a rzeczy są chore!
I Ty już tu, w tym chórze!
Idź za moim głosem,
Idź za moim głosem...